~The New Mermaid Generation~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 35, 36, 37 ... 87, 88, 89 Następny

Yenefer

- ...Przyjacielem? O.O Dałabym głowę, że jesteście parą O.O
Spojrzałam na Lucy, która właśnie krzyczała do Mirii. Miała przerażoną minę.
Faktycznie Miria była bardzo szczęśliwa.....

Misuzu

Zarumieniłam się. Parą?!
- Bo jesteśmy. - Odparł wesoło Takumi.

***

WAŻNE P.S!!!
Powiem teraz, jak wygląda Tachise ;P
To jest tachise:

Tylko że na tym zdjęciu jest o 4 lata starszy ^^ W tej chwili(Z Risą)
jest ubrany w biały garnitur ** XD

Noel97

-..... wiesz ze nie bede cie zatrzymywac... - powiedziałam cicho do Mirii

Keira Brown Mermaid Princ

Szłam sobie powoli plażą. Kopałam piasek, trzymając ręce za plecami. Zostawiłam wszystkich w domu i postanowiłam się na trochę oderwać. Pieczęć Lucy...nowa Izumi...to było dla mnie zbyt wiele. Wolałam sobie odpocząć w samotności. Usiadłam na jakiejś skale i oparłam głowę na rękach.
-Achhhh......-westchnęłam uśmiechnięta, zamykając oczy. Wiatr zawiał nieco mocniej. Siedziałam tak chwilę i gdy tylko chciałam zacząć śpiewać, poczułam jak ktoś mi zakrywa oczy.
-Hej, no...-zawołałam szybko, a zaraz potem przede mną stanął czarno-włosy chłopak, w moim wieku, który zawsze się ze mnie nabijał.
-Kamui!-krzyknęłam, zakrywając usta dłońmi.
-Byłem gotowy na wszystko, ale ciebie się tu nie spodziewałem-uśmiechnął się, przytykając mi palec do nosa.
-Daj mi spokój.
-Oooo...czyżby nasza miss była w złym humorze?-spytał, uśmiechając się głupio i nachylając lekko nade mną.
-Przestań mnie tak nazywać i zostaw mnie w świętym spokoju-mruknęłam, wstając i obejmując się rękoma, ruszyłam przed siebie.
-A słyszałaś może o Keirusach(XD)? Są bardzo ładne, ale za to strasznie głupie-powiedział, idąc tyłem z rękoma za głową, przede mną. Spojrzał na mnie irytującym spojrzeniem. Oczy mi się zaszkliły. Zagryzam dolną wargę i przyśpieszyłam kroku.
-Wiesz, niedługo startuje konkurs na największą cielepę roku. Może byś się wybrała?-zapytał, idąc teraz obok mnie i z uśmiechem mi się przyglądając. Nie wiem co teraz chciałam zrobić. Nienawidziłam jego zgrywów, a odczepić się nie chciał nigdy.
-Kamui, odczep się od niej-zobaczyłam przed nami kolejnego chłopaka. Miał czerwone włosy, i doskonale go znałam. Poczułam jak robię się czerwona.
-Daisuke-szepnęłam mimowolnie. Chłopak niby się uśmiechał niby był zdenerwowany, miał jakąś nijaką minę.
-Oho, nasz wieczny obrońca. Dobra gołąbeczki, zostawię was samych-zaśmiał się szyderczo czarno-włosy i odszedł. Założyłam włosy za ucho i z krótkim 'dzięki' wyminęłam go.
-Hej, hej, zaczekaj-poczułam jak łapie mnie za rękę. Zatrzymałam się, odwracając w jego stronę.
-Tak?
-Musisz się odwdzięczyć.
-Słucham? Możesz powtórzyć, bo chyba nie dosłyszałam.
-Zapraszam cię na herbatę i w ramach odwdzięczenia się, masz się zgodzić-powiedział uśmiechnięty, po czym od razu ruszył, ciągnąc mnie.
-Że jak? Nie, zaczekaj! Jakie odwdzięczanie? Stój no...hej...no zatrzymaj się! Ja nic takiego nie...no nie bądź taki!-zaczęłam narzekać, gdy ten z uśmiechem biegł przez plażę.
C.D.N XD (Bo mi się teraz nie chce...bo nie mam nastroju ^^')

Noel97

usiadłam na pobliskeij skale , zobaczyłąm jak Keira biegnie z jakiks chłopakiem przez plaze
- przynajmniej onajest szczesliwa - powiedzaiłąm sama do siebie
- a ty nie jestes , moja syrenko? - nagle usłyszałam głos Shinj'iego , zakrył mi oczy - nie idziesz na zabawe? - zapytał
- jaka zabawe? - odpowiedziałam
- chodz! - Shinji mnie pociągnał za reke i poszlismy na zabawe

Arisu Touin

Obudziłam się i poszłam do Gaito 'odmeldować się'.
Gdy wypłynęłam, był wschód słońca.
Aż mnie korciło, by coś zaśpiewać, jednak nie mogłam. Dla dobra innych.
Gdy dopłynęłam do plaży zobaczyłam uroczy domek.
Że go wcześniej nie widziałam?
Podeszłam do niego i zajrzałam przez szybę. Tam była Miria!

Dora-chan

Domek wyglądał dziwnie znajomo. Był cały z drewna pobielany, na ścianach były pnącze róż. W środku wyglądał niczym pałac - znakomite obrazy i doniczki ze zwisającymi kwiatami. W kącie stała ławka... Lśniła dziwnym blaskiem. [XDDD] Była cała szklana. Niczym z diamentów.
Domek wyglądał tak uroczo, i tak ciekawie że każdy chciał by tamm wejść.
Jednak nie było widać nigdzie drzwi. [były pod pnączami, i trudno było je znajeść XD]

Arisu Touin

Uśmiechnęłam się. Nie mam żadnych pretensji do Mirii. Niech robi co chce, z kim chce.
I ruszyłam w kierunku domu.
Gdy weszłam, krzyknęłam:
-Jestem już!!!!!!

Mila-chan

Właśnie rozmawiałam z Masaru (wreszcie zgodził się na to, żebym przeczytała jego yaoi ^^ I dlatego wpadnie do domku za paręnaście minut, by przynieść całą serię ^_^), kiedy przyszła Arisu
- To czekam na yaoice- zaśmiałam się, po czym się rozłączyłam- Cześć!- zawołałam do Arisu

Arisu Touin

-Oo! Mogę potem parę pożyczyć?- zaśmiałam się- zdarzyło się coś ważnego podczas mojej niobecności?-zapytałam i usiadłam koło Akiry.

ZuzaLina

- Skoro jest tu tak niebezpiecznie do po co sama tu przyszłaś!? - objechałam Lucy - I jak chcesz wiedzieć, to przypłynęłam tu w podróż! Chcę odnaleść mój ocean... Nie przyjdę do domu puki go nie znajdę! - i popłynęłam przed siebie

Keira Brown Mermaid Princ

-Daisuke!-jęknęłam w końcu, a ten zatrzymał się, po czym na niego wpadłam. Zaczął mnie łaskotać na ziemi, a ja śmiałam się wniebogłosy.
-Hahahahaha! Przestań! Hihihihihi! Już nie mogę! Hehehehehe! (XD)-jęczałam ile wlezie, płacząc ze śmiechu. Chłopak nie przestawał. Nachylił się nade mną i uśmiechnął. Zarumieniłam się (XD). Poczułam, że mi coraz bardziej gorąco, a piasek wdziera mi się pod koszulkę, po drastycznym łaskotaniu. Ten się tylko zbliżył z uśmiechem i bez słowa mnie pocałował. (Mhwahahaha XD Ale jestem głupia XDDDD). Wyglądałam teraz jak burak, w dodatku jeszcze bardziej podpieczony na słońcu.
-To, żeby Ci udowodnić jak bardzo Cię lubię-uśmiechnął się znowu, padając obok na piasek i zakładając ręce za głowę. Nie mogłam się ruszyć, sparaliżowała mnie...wstydliwość (XD). Daisuke otworzył jedno oko i spojrzał na mnie z zaciekawieniem.
-Zdziwiona?-spytał zabawnie. Ciągle patrzyłam w niebo. Moje ciało nie chciało wykonać najmniejszego ruchu. On mnie pocałował? Tak, głupia, pocałował, po co pytasz! Ale na prawdę? Na prawdę, na prawdę! Nie wierzę! To nie niemożliwe! On nie może....tzn. ja to chciałam, ale teraz czuję się dziwnie. Boje się. Zaraz pewnie zrobię jakąś wpadkę! Spokojnie, obrócisz się i mu po prostu powiesz, że też go lubisz...Dobra, głowa się obrócić nie chce, a usta otworzyć tym bardziej. Co robić...nie ma wyjścia. Musisz wyjść na idiotkę -_- Podniosłam się na jednym wdechu, co wyszło dosyć koślawo, ale wyszło. Wyskoczyłam dosłownie w górę.
-Przepraszam...ja...ja sobie przypomniałam, że...że zostawiłam włączone żelazko!-zawołałam, i pobiegłam plażą. Wpadka! A nie mówiłam? XD
Nie wiem czy C.D.N XD

Yenefer

-Nie wime co robić- powiedziałam do siebie. I wskoczyłam do morza.
-jak ja kocham pierwsze zanurzenie.....Szkoda, że nie ma Keiry i Mirii.

Misuzu

- CO?! My...parą? Zboczuch!
- A nie? - Podszedł do mnie i uśmiechnął się.
- =.= <- Moja mina
- Lucy...wróćmy razem do domu ^^ Yenefer, ty też chodź.
- Przepraszam, Tachi-kun! Będę cię odwiedzać dwa razy w tygodniu, obiecuję! - Powiedziałam i ruszyłam w stronę domu Hagumi. Ale przed tym się przytuliliśmy(XD)

ZuzaLina

Płynęłam i płynęłam. Wiedziałam że czeka mnie dłuugaa droga. No ale.. Ugch! Płynęłam, mijałam korale, ryby itp. itd. . W końcu opuściłam morze, nad którym mieszkałam i znalazłam się w... czarnym oceanie. No nie! Nienawidzę czerni! FU! Prawie wszystko było tam czarne; ryby, korale, wodorosty i tak dalej. Po wielu godzinach, znalazłam się w oceanie... ATLANTYCKIM! MOIM! Byłam tak podniecona! Ale moment, skoro wiedziałam że jestem z Atlantyckiego, to powinnam też wiedzieć gdzie jest mój zamek. Skupiłam się supermocno. Do głowy wpłynęła mi wiadomość: Płyn na prawo. Popłynęłam więc na prawo. Kilkanaście kilometrów później, na dnie... RUINY MOJEGO ZAMKU!!!! Znalazłam je!!! Czym prędzej popłynęłam ku zamkowi.
C.D.N.