~The New Mermaid Generation~
Idź do strony 1, 2, 3 ... 87, 88, 89 Następny

Yerka

Syrena, która zdradziła inne i nie ma już do tego drogi powrotu właśnie płynęła przez Morze czarne. Nie żałowała tego, co zrobiła. Nie tęskniła za jej poprzednim królestwem, ani nikim kto z nim jest związany. Czuła, że musi zacząć nowe życie. Zawsze była inna. Ale inni tego nie widzieli. Pewnie teraz szukają gorączkowo. Yerka uciekła jak najdalej. I chyba wreszcie była szczęśliwa. Oderwała się od poprzedniego, nudnego życia w którym nikt jej nie doceniał. Widziała, jak jej ogon i perła zmieniają kolor na czarny. W jednej chwili stała się kimś zupełnie innym.

***

Aqua Regina poczuła wielki ból, gdy zobaczyła że jedna syrena zradziła swoje królestwo.
- Na szczęście teraz jest nowe pokolenie syrenich księżniczek. Powstało dużo nowych królestw. Trzeba ją zatrzymać. Nie wiadomo, co zamierza.

***

W królestwie ciemnoniebieskich wszyscy panikują...
- Nie ma jej nigdzie! Boże! - Krzyczała jej pseudo-matka(podobno syreny rodzą się z pereł)
- Przeszukać całe morze! Musimy ją odnaleźć!

Yenefer

Siedziałam sama w królestwie i oglądałąm jak małe syrenki bawiły się w berka.
Jak zwykle oświtlałąm sobie mój pokoik malutkim płomyczkiem ognia.
- Tylko się nie pozabijajcie !- Powiedziałam widząc je w pobliżu ostrych skał.
Powiększyłam nieco płomyk bym mogła ich lepiej widzieć.
Czy kiedykolwiek zdarzy się coś ciekawego w moim żuciu ?? - Myślałam.
Pocieszało mnie jedynie to, że niedługo te dzieci staną przed wielkim ogniskiem
do którego je potem wrzucimy. Jest to bowiem najszczęśliwszy dzień w roku, wszyscy się radują, że pokolenie syrenek ognistej perły zwiększa się i zwiększa.
-Gdyby Mea tu była, to miałąbym jakąś rozrywkę.... - Westchnęłam ciężko.- Nie! ja tu nie wytrzymam !!!

Keira Brown Mermaid Princ

-Dziękuję-zapłaciłam za loda i ruszyłam przed siebie, co chwilę liżąc gałkę lodów czekoladowych. Nuda...zresztą jak co dzień. Poszłam na plażę i usiadłam na skale, delektując się przysmakiem. Gdy skończyłam, niepostrzeżenie wskoczyłam do wody, zmieniając się w brązową syrenę. Popłynęłam do swojego Królestwa, po czym do sali tronowej, gdzie przebywała moja matka.
-Dlaczego w moim życiu nie ma nic ciekawego?-spytałam od razu, siadając na ziemi z założonymi rękoma-ja chcę walczyć z demonami morskimi!
-Nawet tak nie mów i najlepiej idź do swojego pokoju, ćwiczyć gamę-powiedziała moja mama, zerkając na mnie spode łba.
-Tia =.= - po czym popłynęłam do swojej komnaty, ginąc w męczarniach zakuwania.

Noel97

siedziałam w kąciku w głebinie... skulona z łazami czekałam niewiadomo na co
- co robisz? - spytaął moja kolezanka z królestwa Katie
- nawet nie ma co robic... to co mozna? - spytałam sie ipo chwili wypłynełam na ląd

Yenefer

Był wieczór. Już wszystko było gotowe. Stąd już tylko krok do odejścia.Ale.. Coś mnie zatrzymywało w sercu... Była tomalutka syrenka o imieniu Yue, która jako jedyna za wcześnie zostałą wrzucona do ognia i bardzo przez to cierpiała.
Ale teraz jest wszytsko dobrze.Yue jest sierotą... jej rodzice zginęli w walce z morskimi demonami. Bardzo się do nie przywiązałam. Jest taka miła !!
Mogłabym ją przygarnąć ale na razie się boję... jeszcze nie zasiadłąm na tronie swojej matki... ale obiecałąm sobie, że kiedyś zapytam ją czy chciałąby ze mną mieszkać.
Nie mogłam jej tak zostawić ! pewhnie ona by najbardziej się o mnie martwiła...
-Muszę do niej pójść ! nie zostawię jej bez pozegnania !- i poszłam do jej malutkiego pokoiku. yue rzuciła się na mnie z wielkim uśmiechem na twarzy.
- Yeni !!! witaj !- krzyknęła do mnie. chyba tylko ona nie zachowuje się tak, jakym była księżniczką. Ale ... Cieszę się z tego.
- Witaj Yue- powiedziałąm z lekkim uśmiechem.
- Yeni ! pokażę Ci coś ! Chodź tu !- syrenka wyciągnęła ze swojej szufladki rysunek.- To ty ! podoba Ci się ?!
- Ależ oczywiście Yue.- "Ja" na rysunku nie byłam zbyt równa, ale wiadomo... jona jest jeszcze mała.. ogólnie rysunek był bardzo ładny.
- Muszę Ci coś powiedzieć...
- Zamieniam się w słuch ! hi hi !
- Otóż niedługo odchodzę z tego miejsca... Nie będziemy się widzieć przez dłuższy czas... Chciałam się pożegnać.
- Co?! Zostawiasz całe królestwo ?! jak to możliwe ? Mama Ci pozwoliła ?! Znaczy.. królowa... - Yue przeraziłą się z wypiekami na twarzy.
Właśnie do niej się wybieram... Ale dam Ci coś na pamiątkę.- Wyjęłam ze szkatułki pomarańczowy płatek kwiatka.
-To - powiedziałąm do niej. - jest płatek kwiatka z ziemi, który został wrzucony do naszego świętego ognia. Stwardniał, widzisz ?
- Tak, widzę...
Wyjęłam również małą pomarańczową niteczkę i nawlekłam.
- Teraz możesz to nosić przy sobie w każdej chwili.
- D..-Yue zatrzęsłą się lekko.- Dziękuję !!!- Wrzasnęła chyba na cały pokój i zaczęła płąkać.- Nie odchodź !!!! Proszę !
- Muszę... przepraszam.... Bądź dzielna.
-dobrze... będe...
I wyszłam z pokoju uśmiechając się chyba ostatni raz do Yue.

Noel97

poszłam na plaze i ukryłam sie wsród skał

- skoro nie ma juz tu meijsca na mnie i nic nie moge tu robic.. i ogłnie jestem niepotrzebna swiatu , to.....

wyciagnełam mały nozyk.. miałam zamiar sobie go wbic prosto w serce ale ktos mnie zatrzymał

- czekaj! - spojrzałam na postac

Misuzu

W morzu Kreteńskim rozlegał się śpiew Mirii. Ucichł, gdy pojawiła się świetlista Aqua Regina. Stała przed Lazurową syrenką i patrzyła się na nią poważnie.
- Witaj, Syrenia Księżniczko Niebiańskiej Lazurowej Perły. Już czas, abyś opuściła swoje królestwo. Bo widzisz...Odnaleziono wiele nowych królestw syrenich o których ja wcześniej nie wiedziałam. Wszystkie "nowe" królestwa mają swoje Syrenie Księżniczki oczywiście. Które są potężniejsze od innych. Te królestwa nie są w Oceanach, tylko w morzach. Brązowe Syrenki, Ogniste syrenki, krwiste syrenki, karminowe syrenki itepe. Nie wiem, jak to się stało ale czuję niesamowitą
moc, gdy z nimi przebywam. Od ciebie, też miria. W końcu twoje królestwo też odnalazłam zupełnie niedawno. Azaliż, musisz opuścić królestwo by wyruszyć z innymi Księżniczkami w długą podróż. Na ziemi. Gdzie pójdzicie, to powiem wam gdy będziecie wszystkie w komplecie. Musicie się spotkać razem! Powiem reszcie, żeby zebrały się koło królestwa Karminowych syren. Wtedy powiem wam o wszystkim. Ale pamiętaj...to będzie bardzo trudna prawda. Długo nie będziecie mogły się z nią pogodzić. Ale nie przedłużam, teraz płyń w tamto miejsce, a ja poinformuję resztę! Do widzenia!
Aqua Regina rozpłynęła się w morzu i zostałam kompletnie sama. O co chodzi? Na ziemię? Muszę poznać prawdę. MUSZĘ. Ale wpierw poinformuję matkę.
- Okaasaan! Okaasaan!
- Słucham, Mirio?
- Wychodzę. I nie wiem, czy wrócę dzisiaj...albo nawet za tydzień.
- Dobrze. Wiem, że jesteś rozsądną dziewczyną. Będę się martwić o ciebie.
Moja matka była bardzo spokojną osobą, zresztą tak jak ja. Wiedziała, że umiem o siebie zadbać i zaufała mi. Teraz muszę popłynąć do królestwa karminowych syrenek. Aqua Regina wybrała do miejsce, ponieważ wszystkie syrenki mają do niego w miarę blisko. No to płynę.

P.S Każdy gracz może prowadzić Aqua Reginę.

Yerka.

Mila-chan

Stałam w pokoju mojego brata. Może to było niemożliwe, ale po prostu czułam, że muszę to zrobić. Przecież na to czekałam. Jednak niektóre pytania wciąż mnie dręczyły... Co się stanie, jeśli Masaru się dowie? Oto było pytanie ^_^
Ale cóż. Masaru obiecywał i nie dotrzymywał słowa... A mnie obiecał... I to dawno temu... Więc postanowiłam, że nie będę zwracać zbytnio uwagi na jego obietnicę... To było moje małe postanowienie...
Bo...
On mi obiecał wieki temu, że da mi fajne ecchi do czytania, a ten nic!
Jednak ledwie znalazłam tomik, drzwi skrzypnęły. Szybko wskoczyłam pod łóżko i słuchałam, ciekawa, co będzie dalej
- Heeeeeej, Akira, wiem, że gdzieś tu jesteś!- to nie był on. Całe szczęście... To był tylko Satoshi (drugi braciszek ^_^)- Wyłaź! Mam ci coś ciekawego do powiedzenia!- wyraźnie było słychać, że to naprawdę coś ekstra. Od razu wyczołgałam się spod wyrka
- No, co znowu? Puszczają jeszcze raz Iketeru Futari?!- sama byłam ciekawa
- Nie! Lepsze!
- No, mówże wreszcie!
- A ponoć Akira wa akiramenai...- zaśmiał się- No dobra, dobra, już ci mówię- dodał, widząc moją chęć do spuszczenia mu łomotu- SATOSHI MA TERA RANDKĘ!!!!- wywrzeszczał
- Jezu! Niemożliwe! Gdzie?
- W ogrodzie!- nie mógł powstrzymać śmiechu
- Muszę to zobaczyć!- rzuciłam ze śmiechem

Yenefer

Gdy stałąm przed drzwiami a włąściwie to wrotami do sali tronowej mojej matki
gdzie siedziała, myślałąm czy mówić czy nie.Ale w końcu popchnęłam te wielkie
klocki.
-Witam Cię. Co Cię sprowadza Yenefer?
-nie wiem jak Ci to powiedzieć... otóż wychodzę ! Nie chcę tu już zostać! nudzi mi się
a poza tym chcę poznać inne syrenki ! Nie mogę się doczekać gdy poznam inną syrenkę
-Dziecko czy ty wiesz co mówisz?
-Wiem i to bardzo dobrze ! Mamo.. Pozwól mi już robić co chcę! Nie jestem małym dzieckiem !
-A Yue ? Będzie zawiedziona !
-Już się pożegnałam-Uśmiechnęłam się lekko i odwróciłam jakbym miała zaraz
wiać gdzie pieprz rośnie zanim mnie mama złapie ale...
-Idź...
-Co? pozwalasz mi? Naprawdę?
-Tak- Ona również się uśmiechnęła co się rzadko zdarza.
-Ooo, eeee, aaa, dzięki !- Chciałam przytulić mamę ale coś mnie powstrzymało. Wypłynęłam z sali szybko na korytarzu spotkałam jedną z moich ulubionych pokojówek.
-Aaannnneee !!!!
-Witaj księżniczko- Ane ukłoniła się lekko.
-Wychodzę ! Czy ty to słyszysz ?! Wychodzę !!!! Yay !
-To księżniczka nas opuszcza?
-Ja? Może jeszcze kiedyś wrócę ! ha ha !- Cieszyłam się jak nigdy wypłynęłam z pałacu, zrobiłam długi piruet i obejrzałam się za siebie.
Żegnajcie- Pomyślałam.- I zaraz potem za mną nie było widać pałacu.Tak chciałam
poznać inne syrenki. Zwłaszcza z mojego ulubionego morza Kreteńskiego.
Słyszałam o różnych syrenkach.. Ciekawe czy ktoś słyszał o nas? Mało zna syrenki pomarańczowej perły. Mówi się za to o nas u syrenkach żółtej perły którymi kiedyś byłyśmy.
Wszyscy się zastanawiają gdzie się podziałyśmy.
Bardzo marzyłam o tej wyprawie. Chciałam poszukać przyjaciół...
- Ciekawe co mnie potka... Może spotkam się z jakąś mocą magiczną? Albo ktoś będzie chciał bym mu coś zaśpiewała ?!-
- tak włąśnie rozmyślałam całą drogę. Płynęłam wtedy w kierunku królestwa Karminowych syrenek chociaż tego nie wiedziałam.

Keira Brown Mermaid Princ

Siedząc w swojej komnacie, powoli przysypiałam na ziemi. Aż tu nagle rozbłysło jasne światło, w którym ukazała się blond-włosa kobieta.
-Aqua Regina-sama!-podniosłam się szybko z ziemi, otrzepując się z wody(XD).
-Brązowa Księżniczko, musisz udać się do Karminowego Księstwa-powiedziała po chwili.
-Że jak...? Gdzie?
-Karminowe Księstwo Syren...musisz się tam udać, o szczegółach dowiesz sie później-dodała widząc moje zakłopotanie, zniknęła.
-Tiaaa =.= - szepnęłam i wypłynęłam z komnaty. Niepostrzeżenie wydostałam się z Pałacu i popłynęłam gdzie mnie poniosło, tzn. do Karminowego Księstwa.

Yenefer

Płynęłam i płynęłam z nadzieją, że w końcu gdzieś dopłynę.
wtedy zobaczyłam pałac. Był piękny. Podpłynęłam do wejścia przy którym stała straż morska.
-Jaki to Pałac?- Zapytałam ze słodkim uśmiechem.
-Pałac Karminowych Syrenek- Odpowiedziała jedna ze Strażniczek.
-A czy...
-Tak, możesz wejść jeśli Aqua Regina Cię tu Wezwała...
Czyżbym o czymś nie wiedziała ? - Pomyślałam
-Eee... Nie.. mnie aqua Regina nie... I wtedy Właśnie ona się ukazała.
-Yenefer! Księżniczko ognistej perły ! Wzywam Cię na zebranie w tym właśnie zamku. - Powiedziała.
-Ja? Ależ Aqua Regina sama.. Ja jestem tak jakby nikim...
-Nie wiesz kim jesteś?! Jesteś Księżniczką ! Księżniczką tak rzadkiej rasy !
-Uhm... Dobrze... Więc... teraz mogę wejść?
-Tak..- Strażniczka otworzyła wielkie wrota... Aqua Regina Zaprowadziła mnie do głównej sali gdzie miałąm czekać...
Czekać... Ciekawe tylko na co..- Myślałam i czekałąm w wielkiej nudzie.

Misuzu

- Już jestem. - Powiedziałam, uchylając wrota zamku. W środku czekała już jedna syrenka, której nie znałam. I Aqua Regina.
- Wspaniale. - Odpowiedziała mi Regina.
Przeszłam obok Syreniej Księżniczki z udawaną obojętnością. Bardzo mnie ciekawiło, z jakiego królestwa pochodzi.
- Widzę Mirio, że nie rozpoznajesz stojącej tutaj Yenefer? To jest Syrenia Księżniczka Ognistej perły. Zapoznajcie się. Wasze morza są blisko. Dziwne, że się nie znacie. Reszta powinna zaraz być.
- ... - Zamilkłam. Ale zaraz potem zebrałam się w sobie.
- Witam! Jestem Syrenią Księżniczką Lazurowej Niebiańskiej Perły! Nazywam się Miria, a moje królestwo jest w morzu Kreteńskim.
Znów nastała cisza. Ognista patrzyła na mnie trochę nieśmiało, jakby język stanął jej kołkiem. Aqua Regina nie patrzyła na to, tylko rozmyślała jakby tu powiedzieć nam o tym wszystkim...Oczywiście nie byłam tego pewna, ale wyglądała na bardzo zamyśloną.

Yenefer

Patrzyłam na Księżniczkę Lazurowej Niebiańskiej Perły. Nie wiedziałam co powiedzieć...
Ale jak tylko pomyślałam o morzy kreteńskim...
-Uh ! przepraszam... Jestem trochę nieśmiała... jestem Yenefer Księżniczka Ognistej Perły... Mam nadzieję, ze słyszałaś o takich syrenkach ?Byłyśmy kiedyś żółtymi syrenkami ale po wrzuceniu do ognia ....- przerwałam
Po co ja jej to mówię??!! Przecież co ją ja obchodzę.. Pewnie ma swoich przyjaciół...
Spojrzałam na nią kątem oka. wydawałoby się, że zaraz powie " Dlaczego przerwałąś? wasza historia jest bardzo ciekawa " Ale dla mnie malo rzeczy jest szybko możliwe.

Misuzu

- Ej, nieśmiałość jest zła. Zbierz się w sobie i gadaj. Pewnie pomyślałaś teraz że wisi mi twój los, ale wcale nie. Coś czuję że ty, ja i reszta "nowych" syrenek będziemy musiały ze sobą przebywać, więc mów. A o tych syrenkach nie słyszałam. Pewnie ty o moich też nie. - Moja twarz była tak poważna, że Ognista lekko się przeraziła ale szybko odetchnęła.
- No mów, Ognista.

Yenefer

-Lubię gdy mnie tak nazywają - Uśmiechnęłam się.
Ciekawe czy ona wyobraża sobie mnie poważną bo chyba nie...
-A więc wrzucają nas do ognia... prze 3 sekundy boli ale potem już nie bo wtedy już się stajemy ognistymi... A wiesz... my nie czujemy poparzeń...
-Dziękuję Ci, że chcesz mnie wysłuchać.. bo widzisz... Ja nie mam przyjaciół...i....- znów zamarłam... A to ?! A to po co jej mówię ?! To też jej nie obchodzi !!!! ueee !!!!! Nie wiedziałam co robić... przecież ja się robie poważna w poważnej sytuacji ! ueeee !!!!