~The New Mermaid Generation Chapter 2~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 25, 26, 27 ... 73, 74, 75 Następny

Keira Brown Mermaid Princ · Wysłany: Śro 22:46, 12 Mar 2008 Temat postu:

-20 mil...od brzegu...-wyszeptałam, i popłynęłam gdzie wskazała mi telepatycznie Lucy. Droga nie była zbyt ciężka, szczerze mówiąc przebyłam ją w krótkim czasie. A wtedy moim oczom ukazał się dziwny obraz. Lucy i Kotoki wyglądały tak, jakby oddawały swoje moce Yenefer. Aura ognia je otaczała.
-Yeni-chan...-szepnęłam, zatrzymując się 10 metrów przed nimi. Łzy pojawiały się w moich oczach mimowolnie, przetarłam je nadgarstkiem. Złączyłam dłonie w geście modlitwy i zamknęłam oczy.
-Onegai...Yenefer-chan...nie umieraj...-szepnęłam, i poczułam jak ciepło ogarnia moje ciało, a potem brązowa wstęga światła uderza w Ognistą Syrenkę i zaczyna przekazywać moją energię XD
-Nanairo...no...kaze...ni...fukarete...
Tooi misaki wo mezashiteta...
Yoake mae, kikoeta merodii...
Sore wa, totemo, natsukashii uta...-zaczęłam nucić pod nosem dla otuchy, gdyż cała się trzęsłam. Nerwy mnie zżerały, zresztą jak zawsze gdy działo się coś, co mogło zmienić moje życie. Mój syreni ogon zaczął powoli zanikać, a jego miejsca ustępowały nogi. Ścisnęłam mocniej oczy. Ona nie może umrzeć!
***
Bez komentarza xD Chce mi się trochę sobą pobyć w końcu, więc odwalam tą fazę z ogonem XD

Arisu Touin · Wysłany: Czw 8:20, 13 Mar 2008 Temat postu:

Siedziałam w komnacie.

Nudziło mi się, więc popłynęłam na plażę. Usiadłam i siedziałam.
Długo.

Misuzu · Wysłany: Czw 14:36, 13 Mar 2008 Temat postu:

Gdy wyszłam na brzeg, spostrzegłam Arisu siedzącą na plaży.
- Witaj. Mam nadzieję, że nie przeszkadzam?
- To ja, Miria. Ale zmarłam, a po "odrodzeniu" przez moją matkę przybrałam nowe ciało i imię. Charakter mam nadal ten sam.

ZuzaLina · Wysłany: Czw 15:20, 13 Mar 2008 Temat postu:

Wytrzeszczyłam oczy na mój własny rysunek który mrugnął do mnie. Wystraszyłam się i wyszłam na du. Wszyscy patrzyli na mnie jak na idiotkę. EHH... Idę na plażę... Poszłam na plaże. O KURKA! Tam była Akircia! ^^ Pobiegłam do niej
- Heeej! Heej Akira! Nie uwierzysz co mi się stało!

Mila-chan · Wysłany: Czw 17:22, 13 Mar 2008 Temat postu:

- Pogadamy później, Yashiro-chan- uśmiechnęłam się do niej, po czym zwróciłam się do Izumi:- No, co się stało? Wnioskuję, że coś dobrego, bo masz taką minkę... <wyszczerz>

Dora-chan · Wysłany: Czw 18:56, 13 Mar 2008 Temat postu:

Kotoki

- Keira... - powiedziałam nerwowo po czym puściłam na chwile dłoń Yeni chwytając dłonie Keiry - wypłyń na brzeg... dość nieszczęść... uratujemy ją, ale to ty musisz sie sama ratować.. Prosze... nie daj się błagać... - powiedziałam ze ssmutną miną, po czym wróciłam do Yeni

Akira

Yashiro odwróciła sie i popłyneła kawałek dalej. Była szczęśliwa że znalazła księżniczke. Czuła się bezpieczna. Usiadła na skale i rzyglądała się w ciszy rozmowie

Yenefer · Wysłany: Czw 19:02, 13 Mar 2008 Temat postu:

"Tak, uda mi się! Teraz" Nazbierałam siły. otworzyłam oczy.
Kotoki krzyknęła po czym, Keira odwróciła się i wróciła na miejsce.
Słyszałam krzyki "Yenefer" "Yeni-chan!" "Yen" Aż w końcu...
Widziałam. Na ich widok uśmiechnęłam się.
- Kotoki... Keira...

Dora-chan · Wysłany: Czw 19:06, 13 Mar 2008 Temat postu:

- Yenefer... jakie szczęście - otworzyłam oczy pełne łez ze szczęścia... - Jak się bałam o ciebie... Wszystko w porządku? Coś cie boli? - byłam strasznie uszczęśliwiona - Twoje rany się na szczęście zasklepiły, ale jeśli cie coś nadal boli...
- ,,Keira wracaj zanim sie utopisz" - powtórzyłam do brązowej syrenki

Yenefer · Wysłany: Czw 19:12, 13 Mar 2008 Temat postu:

-N-nie, wszystko dobrze tylko jedna łuska się trochę wykrzywiła...*
Ale dobrze się czuję... to dzięki wam.. Dałyście mi moc. Dziękuję.
Tobie Keira również dzięki, ale... - zacięłam się, nie chciałam zasmucać się znów. - Czy są lody w domu Hagumi? - Zaśmiałam się.

*Jeśli tak się stanie to na lądzie jedna noga jest uszkodzona. U mnie będzie to straszny ból kostki.

Dora-chan · Wysłany: Czw 19:20, 13 Mar 2008 Temat postu:

Uśmiechnełam się delikatnie. Poczułam że kręci mi się w głowie.
- Możemy wyjść... na powierzchnię? - zapytałam chwytając sie za głowę. - Nie czuje się za dobrze... Po za tym lody czekają ^^ - uśmiechnełam się delikatnie. Jednak ból w głowie był co raz większy... Nie chciałam ich nie pokojić więc uśmiechnełam się. Jednak z uśmiechu wyszedł mi rozpaczliwy wyraz twarzy. Odwórciłąm wzrok w inną stronę by nie było widać
- To płyniemy? Zwłaszcza że Keira...

Yenefer · Wysłany: Czw 19:32, 13 Mar 2008 Temat postu:

-Tak, też się o nią martwię... Jest naprawdę kochana. Płyńmy.
Gdy byłyśmy na powierzchni chciałam już pobiec ale wielki ból w kostce zaszył moje ciało.
-Argh! - Zwinęłam się w kulkę. - Ałć...Pomożecie mi.... dojść?? - Spytałam. -Obydwie wzięły mnie za ręce i zaniosły do domu, Były spore kłopoty przy schodach. Gdy otworzyłyśmy drzwi, w środku leżała Hagumi, która patrzyła na nas ze zdziwieniem.

Dora-chan · Wysłany: Czw 20:09, 13 Mar 2008 Temat postu:

Zdjełam ramię Yeni z mojego ramienia. Podszłam z nią powoli do krzesła.
- Odpocznij sobie. - powiedziałam. Ostatnią siłą doszłam do pokoju. Zamknełam drzwi... i padłam. ŁUBUDUBU w całym bydynku. Zemdlałam. Nie miałam sił by się podnieść. Przez dłuższy czas leżałam bez ruchu. Od czasu do czasu tylko ciężki oddech. Ratując Yenefer straciłam za dużo mocy i siły. Zaczełam się regenerować śniąc. Nie śniło mi sie nic szczególnego. W zasadzie nie miałam snu. Czerne tło.

Yenefer · Wysłany: Czw 20:15, 13 Mar 2008 Temat postu:

Trwała wielka cisza. Wszyscy przykuli wzrok na mnie.
-Keira, byłabym ci wdzięczna gdybyś przyniosła mi trochę coli...
Syrenka odpowiedziała mi gestem głowy i poleciała do kuchni.
Ja się oparłam o krzesło zamknęłam oczy i podniosłam lekko nogę,
centymetr po centymetrze.
-Argh!

Dora-chan · Wysłany: Czw 20:24, 13 Mar 2008 Temat postu:

Czułam się już troche lepiej. Jednak pomimo że się obudziłam, nie wstaałam. Szczerze mówiąc, mdlałam często z powodu nieznośnej wady której dostałam we wczesnym dzieciństwie. W wieku 11 lat uważali że mi przeszło, dlatego powiedzieli mi żebym nie chodziła na badania i zastrzyki. Pomylili się. W wieku 12 lat, zemdlałam na ulicy, i nie dość że mnie potrącili to jeszcze byłam w śpiączce tydzień. Tym razem to było krótkie omdlenie. Czekałam tak z 5 minut. potem doczołgałam się do łóżka i usiadłam.

Yenefer · Wysłany: Czw 20:32, 13 Mar 2008 Temat postu:

Podniosłam nogę szybko by ból nie był długi i położyłam ją zgiętą przy sobie.
Obejrzałam dokładnie kostkę okolice. Dotknęłam kostki i nacisnęłam na nią.
- Au....
Następnie Nacisnęłam od dołu.
- Khhh!!
Potem pomasowałam wszystko.
- KYAAAA!!!!!!!!!!
Mój krzyk usłyszały wszystkie syrenki w domku. Nawet Kototki, która siedziała na górze. Hagumi popatrzyła na mnie przestraszona. Keira przybiegła zaniepokojona ze szklanką Coli.
- Hehe, potrzebny jest gips...