~The New Mermaid Generation Chapter 2~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 5, 6, 7 ... 73, 74, 75 Następny

Dora-chan

- nie, to ja to zrobie... i nie chce słyszeć speciwów...- zacisnełam pięści
- zrobie to do czego jestem przeznaczona! do chronienia księżniczek!
- Strażniczka?! - wrzasneła Nicora, a ja wielkimi załzawionymi oczyma popatzyłam się na Lucy - pro..sze... spełnij moje marzenie
.............
jak odda się swoją krew to sie jej ni ma nie?

Noel97

- nie pozwole ci - powiedziałam - wiec jestes strazniczką? - szepnełam - ale ty .. jezeli oddasz krew to moze ci sie cos stac! mi nic nie bedzie! - powiedziałam - nie wazne czy jestes strazniczka czy nie , zasługujesz na to zeby zyc!

Dora-chan

- nie stanie mi się COŚ... ja zgine... ale dla niej.... oddała bym życie.. jak za każdą z was. - z oczu potoczyły się łzy. - błagam cie księżniczko! uszanuj moją decyzje... może jesteś krwistą syreną... ale taka ilość zabije każdego.
- Twoje poświęcenie... przecież... nie robisz tego z oddania się! Chceż żebyś czuła! - Nicora straciła rozum chyba
Te słowa zabolały bardziej niż nóż
- ŻE CO? UWAŻASZ, ŻE NIE MAM UCZUĆ?! - wrzasnełam żucając zły. Trudno było określić, czy jestem zła czy smutna... - Ona zaraz zginie jeśli czegoś nie zrobię - powiedziałam uspookojona odwracając się do Lucy

Noel97

- nie jezeli ty czegos nie zrobisz tylko ja - powiedziałam po czym połozyłam reke na Izumi która nadal miała rany , po chwili te same rany przeniosły sie na mnie - kazda z was musi zyc - szepnełam po czym zamknełam oczy - ja nie umre , ja na zawsze pozostane

Dora-chan

Popchnełam Lucy w połowie zklęcia, dzięki czemu miały po połowie.
- Nie pozwole ci - wrzasnełam - NIE POZWOLE! Nie rozumiesz? Zabiła bym się gdybym miała którąś z was ratować - zamaszystym ruchem otarłam łzy i wstałam.
- Wiesz mi tak będzie lepiej... Nie bierz całej na siebie... to cie zabije... Nie masz dwóch żyć.. A ja już raz nie żyłam - dodałam z uśmiechem przed śmiechem

Noel97

- ale dlaczego to robisz? - zapytałam - ja nie mam za bardzo po co zyc , ty masz wiele powodów - powiedziałam kontynuując zaklecie - prosze nie zatrzymuj mnie , ja tego cche , ty to robisz z przymusu

Dora-chan

- NIE! Nie rozumiesz!? - wywaliłam ponownie Lucy na podłoge - Nie rozumiesz? Ja.. poświęce życie dla was... bo to jedyny sposób... jeśli przez dziesięć lat żadnej z was nic się nie stanie możliwe że Aqua Regina zwróci mi rodzine... Błagam! nie rób tego! - wrzasnełam ze łzami... prawda była taka, że przywróci im pamięć w 7% na 100%, ale wierzyłam w to, jak w uczucia. [czyli bardzo] - błagam cie! zaprzestań tego!

Yenefer

popatrzyłam na Mirię z wielkim współczuciem.
- Naprawdę mi przykro..., że tek się stało...
Miria popatrzyła na mnie.
- Ale... - kontynuowałam - to nie znaczy, że nie możesz się uśmiechać. - I pokazałam wielkie szczęście na twarzy. - Uśmiechaj się, a inni będą sie z tobą uśmiechać.Nie będź taka ponura. Śmiej się. Co było minęło.

Noel97

- ale mi sie nic nie stanie - powiedziłam - poprostu przez jakis czas bede nieprzytomna , jestem juz przystosowana do chwiania sie miedzy zsyciem a smiercią - powiedziałam - i nie przestane bo jezeli bedziesz mnei zatrzymywac to ona umrze wiec i tak cos sie stanie! - powiedziałąm , po czym dokonczyłam zaklecie - wiec ja tutaj bede powoli dochodic do siebie , ty nie rób nic głupiego - szepnełam

Dora-chan · Wysłany: Sob 9:05, 01 Mar 2008 Temat postu:

,,Nic głupiego", ,,będe nie przytomna" - słowa rozbrziewały mi echem. padłam na rokleczonych kolanach.
- Lucy... - szepnełam
wstałam i pobiegłam do swojego pokoju
zamknełam się na klucz, a klucz wyrzuciłam za okno. dłuższy czas szlochałam
nie mogąc dojść do siebie
- Wyjawiłam tajemnice, marzenia i cel by... by zaprzepaścić wszystko - myślałam zakrywając twarz rękoma
- Nie mam siły by walczyć... - ostatnie wydarzenia wykończyły mnie do ostatku sił. gorączka o sobie przymoniała. poczułam się słabo...i... zemdlałam

Noel97 · Wysłany: Sob 9:52, 01 Mar 2008 Temat postu:

usmiechnełam sie lekko pomimo stanu w któym byłam , chciałam spróbowac przekazac wiadomosc kotoki w myslach , miałam andzieje ze sie udało - " Kotoki , ja żyje , gdzies w głebi oceanu jestem , ale troche inna , jezeli znajdziesz to wez mnie i przyprowadz do mojego ciała , bede ciemnoniebieska , prosze znajdz mnie , wtedy bede zyc " - powtarzałam wciaz na wypadek gdyby dziewczyna nieusłyszała

gdzies w głebi oceanu

narrator
posród głebi oceanu siedziała syrena , miała złą przeszłosc , nawet jej perła była zwiazana z bólem , była połówka czegos , dizeki czemu ta druga czesc mogła zyc gdyby była niezdolna do zycia . ta syrena nie zdawała soie sprawy , ze ktos jej bedzie szukał...

Mila-chan · Wysłany: Sob 11:39, 01 Mar 2008 Temat postu:

- Nieee, to niemożliwe! Może cię widziałam w swoim królestwie, ale na karminową to mi jakoś nie wyglądasz- rzuciłam- Po prostu dziś dużo się w moim życiu zmieniło, i dlatego jestem trochę zmieszana. A teraz wybacz, chciałabym trochę od tego wszystkiego odpocząć- powiedziałam odchodząc na krótki spacer po plaży

Arisu Touin · Wysłany: Sob 13:34, 01 Mar 2008 Temat postu:

-Dobrze, wracajmy.-powiedziałam i ujęłam dłonie Gaito.
Wróciliśmy.
Zamek był nienaruszony dzięki mojemu kloszowi.

Dora-chan · Wysłany: Sob 14:49, 01 Mar 2008 Temat postu:

- Mate! Onegai! Mate Akira-san! - zawołała syrena - ja... byłam... u ciebie.. ja jestem... córką pańskiej poddanej... i córką... mugola... potem... przeprowadzałam się... i ... zmieniałam kolor... aż w końcu mam ich sześć...

...................
U Arisu
...................
- idź odpocząć... to był wykańczający dzień - powiedział Gaito i cmoknął ją w policzek. odszedł do swojej komnaty.
................
U mnie
..........
Przez sen otworzyłam oczy. były mdłe, i nie wyraźne.
Słowa rozbrzmiewały się w mojej głowie... Wyszeptałam imie... imie postaci przeze mnie znienawidzonej
- Lira - szepnełam. Nie miałam siły wstać myśli blokowały moje ruchy. I ten ból... serca...
- Wybacz mi Lucy... nie mogę.... [a teraz kopiowanie z KKJ XD] Ja... jestem za słaba... nie potrafie uratować przyjaciółki [koniec cytatu XD]
Łzy spływały po poduszce. Myślami byłam gdzie indziej... czułam się dziwnie... gdybym była duchem... byłam w wodzie... JAKO CZŁOWIEK!
czułam się okropnie! topiłam się! nie miałam przy sobie naszyjnika by się przemienić... gdzie był?
coś we mnie ,,wybuchło" na wierzch. jagby ktoś we mnie schował kule która miała zeksplodować jak bomba.
Gdy otworzyłam oczy byłam syreną. w swoim ciele! Tylko... ładniejszą... miałam dłuższe kręcone włosy i zdobienia falbankowe przy ogonie
Pomyślałam że ktoś próbuje mi przeszkodzić oczarowywując mnie. zrzuciłam z siebie zdobienia, odczepiłam pasemki i korone która była moim mniejszym, ale marzeniem. Poplynełam w głąb wody. zauważyłam granatowy ogon zza skały. syrena chyba chciała mnie gdzieś zaprowadzić...

ZuzaLina · Wysłany: Sob 14:52, 01 Mar 2008 Temat postu:

Nagle gwałtownie otworzyłam oczy
- Co... Co się stało?... Co ja tu robię?... Co ty tu robisz?... Co... LUCY!? Ale.. ale... o co chodzi!?