~The New Mermaid Generation Chapter 3~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 8, 9, 10 ... 47, 48, 49 Następny

Misuzu

Yaheira obudziła mnie krzykiem.
- O-oh. Tak, już wstaję. - Podniosłam się z łóżka i podeszłam do kominka, w którym palił się ogień. Chwilę później przebrałam się i zeszłam na dół. Oczekiwałam świętego spokoju, a tutaj...
- O, NIE! TEGO JUŻ ZA WIELE! ODDAWAJ TO! - Wrzeszczała Nereisa.
- ALE TO MOJE!
- NIEPRAWDA!
- MILCZEĆ DO CHOLERY! - Uciszyła je Yaheira wychodząca już z siebie.
Yaheira była najstarsza i dbała o porządek i organizację. Ja mimo, że byłam najmłodsza, to doroślejsza od dwóch głupich bliźniaczek i Miry, która prawie zawsze milczała jak grób i robiła wszystko, co jej karzą. Zasiadłam do stołu i zaczęłam jeść.
- Aerie? - Zagadnęła Mira.

Arisu Touin

Po chwili wstałam z podłogi.
-Ja... zaraz wracam.-powiedziałam.
Wyszłam z domu i przespacerowałam się na plażę.
Było już późno, księżyc mocno świecił.
Popatrzyłam na taflę wody.
-Anata ni... zutto aitai...-szepnęłam i wskoczyłam do wody.
Po chwili zobaczyłam, że nie płynę szybko, jak kiedyś.
Popatrzyłam na swój ogon.
A dokładniej na swoje nogi.
Byłam nadal człowiekiem, jednak mogłam swobodnie oddychać pod wodą.
Popłynęłam do zamku Gaito.
W środku, jak zwykle, stałam na nogach.
Poszłam wolno do komnaty Gaito.
Zapukałam.
-Proszę.-usłyszałam znajomy głos zza drzwi.
Nacisnęłam klamkę i weszłam do środka.
-... Arisu.-powiedział Gaito po chwili.
-... pewnie już wiesz...-zaczęłam.
-Wiem.-powiedział- Tak więc... przyszłaś tu by się pożegnać. Wyjdź, nie lubię pożegnań.-dokończył i usiadł na parapecie okna wpatrując się gdzieś w ocean.
-...Gaito.. ja... ja cię kocham...-zaczęłam.
Gaito prychnął.
-No to w takim razie zamieszkasz tutaj?-raczej stwierdził, niż zapytał.
-Gaito, proszę...
-Ciągle mnie prosiłaś! Dość!-krzyknął.
-Gaito!-powiedziałam W moich oczach pojawiły się łzy.- Gaito! Błagam! Wysłuchaj mnie!
Gaito nadal wpatrywał się w okno.
-Ja... kocham ciebie.... ale... kocham też jego...-powiedziałam cicho.
Gaito nadal siedział cicho.
-Przy tobie czułam się szczęśliwa... ale przy nim też...-kontynuowałam.
Zero reakcji.
-Gaito! Powiedz coś!-szepnęłam.
-... co mam mówić. Brak mi słów.-powiedział chłodno.
-... poza tym masz te Dark Lovers...- wyszeptałam gorzko- i Marię.
-Arisu. Mówiłem ci. Pożegnań nie lubię, więc wyjdź.-powiedział.
-Ja... dobrze.-wyszeptałam i wyszłam.
Popłynęłam z powrotem na plażę.
Usiadłam na piasku i się rozryczałam.
-Gaito... Masaru... -wyszeptałam.
Popatrzyłam w niebo.
Było pełne gwiazd.
Po chwili zobaczyłam wysoką wieżę.
Udałam się w jej kierunku.
Była to wieża widokowa, gdzie wstęp był darmowy i 24 godzinny.
Weszłam na samą górę.
Stąd było lepiej widać morze i całe miasto.
Góra nie była ogrodzona.
-Gaito... Masaru... sayorana...-wyszeptałam.
Stanęłam stopą na poręczy, a po chwili stałam na niej.
Spojrzałam na dół.
-Gaito... Masaru... sayonara.-wyszeptałam i zeskoczyłam z 24 piętrowej wieży.

Noel97

obudziłam się . cały pokój płonął . szybko wyskoczyłam przez okno ignorując ze mieszkam na piętrze... z trudem stanęłam i zastanawiałam się gdzie pójść
Poszłam wzdłuż plaży . podbiegła do mnie jakaś stara kobieta z przezroczystym medalionem syreny i zawołała :
- dziedziczko Ryuuga , ty która powinnaś czciś Oyashiro-sama , nawróć się na jego ścieżkę , znajdź potomkinie Sonozaki... - po czym padła bez tchu , muszę dodać ze mówiła takim proroczym głosem . Tylko o co w tym chodzi? może popytam syreny... zaczęłam biec , przy odrobinie szczęścia spotkam którąś z mermaids . pobiegłam . Dotarłam aż do wielkiej wieży widokowej... i ktoś z niej skakał! podbiegłam tam . W oddali zauważyłam średnią trampolinę z siatką zabezpieczającą , wzięłam i powiedziałam że pożyczam , właściciel był oburzony , no ale kto by zatrzymywał mnie? podstawiłam trampolinę pod osobę która prawdopodobnie za kilka sekund spadnie na nią , mam nadzieję że przeżyje .

Arisu Touin

Zamknęłam oczy.
Po chwili, zamiast zaliczyć twardo beton, odbiłam się od czegoś i wypadłam na trawnik obok.
-Chikush... ah... -wydusiłam z siebie.
Po chwili podniosłam się.
-Ja... ja nadal żyję!!!-krzyknęłam i kopnęłam w słupek parkingowy.
-Cholera, cholera, cholera, choleraaaaaaaaaaa~!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!-krzyknęłam.
Po chwili opanowałam się.
-Dare*...

-----
*-kto

Noel97

-Arisu... - szepnęłam - Arisu... co ty tam robiłaś? czemu skoczyłaś? - spytałam z małym strachem w oczach - dla-dlaczego? - spytałam ponownie
spojrzałam na nią.... była ... wściekła? można było by ująć że nie była zadowolona iż jest cała , zresztą gdy zobaczyłam jej opatrunek przeraziłam się bardziej

Arisu Touin

-To ty mi powiedz- dlaczego!?-zapytałam ją z lodowatym spojrzeniem.
Optrzepałam się z kępek trawy.
-Czego chcesz?-zapytałam chłodno.
Spojrzałam w jej oczy.
-Czego chcesz?! MÓW!-krzyknęłam- jak nie masz nic do powiedzenia, to idę z powrotem na górę.-powiedziałam i wskazałam na wieżę.

Noel97

- Arisu , mam coś do powiedzenia , a raczej zapytania... - ostatnie słowo powiedziałam ciszej - wiesz coś o jakimś Oyashiro-sama? i... gdzie mogę znaleźć potomkinię rodziny Sonozaki? bo ja... - nie mówiłam dalej , czekałam na dalszą reakcje

Arisu Touin

-N... n... nani wo~!-zaczęłam.- Co z Oyashiro-sama?!
Po chwili złapałam ją za bluzkę i szarpnęłam.
-Mów, co z Oyashiro-sama! Na co ci on?! Na co ci ród Sonozaki!?-krzyknęłam.
Po chwili puściłam Lucy, tak, że upadła na ziemię.
-Mów.-powiedziałam depcząc jej dłoń.

Noel97

- ja... ja... ja mam odszukać potomkinię rodziny Sonozaki... ponieważ ja.... ja jestem potomkinią Ryuuga... i ja... mam za zadanie znaleźć potomkinię Sonozaki i nawrócić się... na ścieżkę Oyashiro-samy... ale ja nie wiem gdzie szukać... - wydusiłam ból w dłoni dokazywał trochę , w końcu nie wytrzymałam i poczułam ciepłą ciecz pod ręką

Arisu Touin

-Ryugu... Ryugu Rena. Ryuugu Lucy?! Niee...-zaczęłam.
Nie puszczałam dłoni Lucy.
-No to kolejne pytania. Skąd to wiesz? Co masz zamiar zrobić? Od kogo to wiesz? Ile wiesz?!-krzyknęłam do niej mocniej naciskając na dłoń Lucy.
Uśmiechnęłam się złośliwie.
-Mów~!-krzyknęłam do niej.

Noel97

uśmiechnęłam sie krzywo
- od pewnej kobiety , miała naszyjnik syreny , przezroczysty , nie wiem skąd ale ją znam , a wiem tyle ile powiedziałam , no i cóż , zamierzam znaleźć tą potomkinie.... - ciecz spływała coraz gęściej - aha , dziękuję że robisz mi przyjemność wylewając moja krew , w tym miesiącu zapomniałam sie pociąć

Arisu Touin

-Ah. Proszę bardzo.-powiedziałam złośliwie.
Puściłam jej dłoń i ponownie pociągnęłam ją do góry, łapiąc za koszulę.
-I co teraz masz zamiar zrobić?-zapytałam.
Zastanawiałam się chwilkę.
-Ponieważ Sonozaki, to JA.-powiedziałam.

Noel97

- Ty?! - spytałam - Sonozaki... Mion i Shion Sonozaki... jesteś ich potomkinią?! - teraz już sie zdziwiłam nie na żarty - skoro nią jesteś , to wytłumacz mi o co chodzi z tym Oyashiro-sama czy jak mu tam , a dlaczego mam się "nawrócić" odkryję sama - przez małe zdenerwowanie z ręki Arisu popłynęła strużka krwi - a , wybacz , to tak jest jak siebie nie kontroluje

Arisu Touin

-Nic nie szkodzi.-powiedziałam.
Puściłam Lucy. Upadła na asfalt.
Przydeptałam jej dłoń, by mi nie uciekła.
-Oyashiro-sama to nasz bóg. Czcimy go. Ale ja mam dość. Jak chcesz, nawróć się i zabijaj ludzi, torturując ich.-powiedziałam z przekąsem.
Mocniej przydeptałam jej dłoń.
-Wbijaj im gwoździe w dłonie. W gardło. Wyrywaj paznokcie.-pomachałam moją lewą dłonią- Wypruj wnętrzności! Powyrywaj zęby!-krzyknęłam.- To twoje zadanie.-powiedziałam.
Zaczęłam iść przed siebie, ciągnąc za sobą Lucy po ziemi.
-Oyashiro-sama... eh.-zaczęłam- a ty...-zwróciłam się do Lucy- zniknij mi z oczu.-powiedziałam.
Ciągnęłam ją nadal za włosy, aż do samej plaży.
-Zostaw mnie raz na zawsze.-powiedziałam i poszłam z powrotem na wieżę.

Noel97

- więc to jest niby to!? Mam gdzieś takiego boga! czasem zabije , ale nie torturuję , robię to szybko . - powiedziałam - a ty , po co chcesz się zabić? kto będzie miał z tego radochę? Ludzie będą za tobą tęsknić! Akira , Masaru , Satoshi , i ja . Nie wiem jak inni ale osoby które wymieniłam na pewno by nie chciały abyś tak skończyła , po co to robisz?! - wstałam gwałtownie , moja perła zmieniła kolor na czarną - nie rozumiesz że świat się przez to nie zbawi?!