~The New Mermaid Generation Chapter 3~
Idź do strony Poprzedni 1, 2, 3 ... 47, 48, 49

Arisu Touin

-Tak... musi dwoić.-powiedziałam.
Zastanawiałam się, co zrobić, by wybrnąć.
Spojrzałam na drugą Arisu ze wzrokiem typu 'spier...' i z powrotem spojrzałam na zgromadzenie z wielkim uśmiechem idiotki.
Moje plany wycieczki legły w gruzach.
-I...idę do łazienki. Muszę się umyć.-rzuciłam i poszłam do łazienki chwiejąc się. Strasznie bolały mnie stopy.
Wrzuciłam nieco soli do wanny i nalałam wody. W czasie gdy czekałam, aż wanna się napełni zastanawiałam się, co mogę zrobić, by tylko wrócić do Satoru.
Wtem do łazienki weszła Arisu #2.
-Jak chcesz, bym szła w cholerę, to mnie odeślij.
Wstałam z podłogi i podeszłam do lalki.
-Jasne, oddawaj najpierw mój skarb.-powiedziałam i zdjęłam jej z dłoni pierścionek.
Położyłam jej dłoń na czole i po chwili lalka stanęła w płomieniach. Plastik zaczął się topić. To, co zostało po klonie wrzuciłam do śmietniczki.
Weszłam do wanny.

Mila-chan

Idę do pokoju- oświadczył Masaru, gdy Arisu poszła do łazienki. Po chwili mogłam podziwiać, jak próbuje wejść na górę chwiejnym krokiem.
Wybuchłam nagle idiotycznym śmiechem, gdy Masaru się przewalił, rozbijając przy okazji wazon z kwiatkami i wykrzykując co chwila "o k***!".
Nawet, gdy zauważyłam, że moja lalka została zniesiona na dół, wykorzystana w charakterze "Ofiary dla Szatana", a jej strój gdzieś wsiąkł, śmiałam się dalej. Dawno nie miałam takiej głupawki!
Satoshi w końcu postanowił pomóc bratu. Poszedł, bredząc coś o Niemcach i komorach gazowych. Jego pomoc ograniczyła się do zwykłego "stary, wstawaj!" powtarzanego w niezwykłym tempie.
Sama nie ruszyłam się z kuchni. Wyjęłam z lodówki wielkie pudło lodów, ale zanim się za nie wzięłam, już zasnęłam. I tak czułam się zbyt zmęczona, by cokolwiek zrobić

Maciej

fajne teksty